| The Me Clone (English) |
La Mi-Klono (Esperanto: Unikodo UTF-8) |
FOREWORD
Dear reader, I’d like to make some editorial remarks about this romance; set the scene. As you see, the main idea in The Me Clone is obvious: suppose you had another you, the very same you, who moves in with you one fine day. What fun, and what problems would arise? If I were writing this as a fantasy, where the other “you” came from would be immaterial. He could pop out of the fourth dimension, drop in from another universe, be a wish from a star, or not even need to explain his origins at all: just show up. However, since I’m styling it in a science-fiction sort of way, let me point out a couple of considerations as to how that affects the narrative. The pseudo-science context, of course, is the cloning; we’ve all heard about that. But I’m no biologist, and I don’t dwell much on bio-technicalities. Instead, the story springs from two larger s-f “what-if’s”. The major “what-if” (or “what-ho”) is simply this: what if I, the real I—the real author here—were really today introduced to a duplicate me, by what appears to be some genuine genetics, and not a genie from a lamp? How would I react? How would the other I react? (How would you react, under the circumstances?) Thereby hangs the tale. A magic lamp would be the fantasy-fiction cop-out. I could have done it that way, but the s-f mode raises another question, another “what-if” (or “how-so”), requiring a facsimile of exactitude. That other “what-if” is not-so-simply this: what if we assume we have a real clone who is a duplicate you; memory and personality intact, in toto; who suddenly appears at age 46 for both of you—then exactly how does he arrive on the scene? Exactly when? Exactly what was he doing yesterday if his memories are identical to yours? Exactly how does his co-equal consciousness commence? Exactly how will he know he is or isn’t you, and vice versa? Exactly how do you encounter each other as separate persons? So as it turns out, a great deal of the early part of the story had to focus, not so much on cloning the body, but cloning the mind—and on the very precise synchronicity of their mentality. (Plus the very natural possibility that if this really happened to you, you wouldn’t quite believe it, no matter how authentic your other you seemed to be.) Enough of that; let’s get started. (Oh, just a couple more details. The place is a composite of every college town or city I’ve ever lived in. The dates are April 1 through 30, mainly the 15th-25th. The year is generic late 1980s, “now” as of the manuscript’s finish date. Friday April 1 and the other given days happen to match 1988, but that is just because we need to affix the story at some time or other. Any resemblance to the real 1988 is not purely coincidental.) Gene Keyes Halifax, Nova Scotia, Canada 1988-03-31 Postscript: I began this novel 20 years ago in May 1986 on a typewriter, mainly for my own amusement; then translated it into Esperanto; then set both aside in 1988 because I had more pressing things to do, and no clone to do them for me. In 1998 I reformatted them on a Macintosh as a possible 220 page book in each version, and again left the project dormant. But now that I have a website, and now that Dolly the sheep and various alleged human cloning attempts are old news, I'm re-reformatting the MS into HTML for this Net-published version. Comments are welcome: gene.keyes AT gmail.com. Berwick, Nova Scotia, Canada 2006-09-01 |
ANTAŬPAROLO
Kara leganto, Mi volas fari kelkajn verkista-rimarkojn pri ĉi tiu romano; jenigi la scenon. Kiel vi vidas, la ĉefa ideo en La Mi Klono estas evidentega: supozu ke vi havis alian vin, la ĝuste saman vin, kiu ek enloĝas kun vi je iu bela tago. Kia amuzo, kaj kiaj problemoj, okazus? Se mi skribus ĉi tion kiel fantazio, el kie la alia “vi” devenis estus indiferenta. Li povus ekeniri el la kvara dimensio, ekalveni el alia universo, esti sopiraĵo el stelo, aŭ eĉ ne bezonus ekspliki siajn originojn kiajn ajn: nur aperu. Tamen, ĉar mi stilas ĝin laŭ scienco-fikcia maniero, mi volas atentigi al du konsideroj pri kiel tio efikas la rakonton. La pseŭda-scienca ĉirkaŭteksto, kompreneble, estas la klonigo; ni ĉiuj aŭdis pri tio. Sed mi estas nenia biologo, kaj mi ne pritraktas bioteknikaĵojn. Anstataŭe, la rakonto elkreskas el du pligrandaj temoj de “kio-se”. La precipa “kio-se” (aŭ “kio-ho”) estas simple jen: kio se mi, la reala mi—la reala aŭtoro ja—estus reale hodiaŭ prezentata al duplikata mi, per ia verŝajna genetika lerto, kaj ne per ĝenio el lampo? Kiel mi reagus? Kiel la alia mi reagus? (Kiel vi reagus, en tia situacio?) Tiele iĝas la rakonto. Magia lampo estus la fantazio-fikcia evitaĉo. Mi povus skribi tion, sed la s-f-modo enkondukas alian demandon, alian “kio-se-on” (aŭ “kiel-tiel-on”), kiu necesas faksimilon de ekzakteco. Tiu alia “kio-se” estas ne-tre-simple ĉi tio: kio se ni supozas ke ni havas realan klonon kiu estas duplikata vi; memoro kaj personaĵo ĉiel entuta; kiu subite aperas je la 46-a jaro por ambaŭ de vi—nu do, ekzakte kiel li alvenas scenon? Ekzakte kiam? Ekzakte kion li faris hieraŭ se liaj memoroj estas identaj al viaj? Ekzakte kiel komenciĝas lia kunegala konscio? Ekzakte kiel li konos ĉu li estas aŭ ne estas vi, kaj inverse? Ekzakte kiel vi renkontas unu la alian je apartaj personoj? Do, rezultas ke multo da la frua parto de la rakonto devis fokusi, ne pri la klonigo de la korpo, sed la klonigo de la menso—kaj pri la tre preciza sinkronigo de ilia mentalo. (Plus la tre natura ebleco ke se ĉi tio reale okazis al vi, vi ne tute kredus ĝin, malgraŭ kiom ajn aŭtentika via alia vi ŝajnis esti.) Sufiĉo da tio; ni komencu. (Ho, du plu detaloj. La loko estas mikso de ĉiu kolego-urbo aŭ urbeto kie mi iam ajn loĝis. La datoj estas aprilo 1 ĝis 30, ĉefe la 15-a ĝis 30-a. La jaro estas la malfruaj okdekaj jaroj, “nun” je la fin-dato de la manuskripto. Vendredo la 1-a de aprilo kaj la aliaj specifaj tagoj ŝance ekvivalentas 1988, sed nur ĉar ni devas alfiksi la romanon je iam aŭ tiam. Iu ajn simileco al la reala 1988 ne estas tute koincida.) Gene Keyes Halifakso, Kanado 1988-03-31 Post-skribo: Mi komencis ĉi tiun romanon antaŭ 20 jaroj en majo de 1986 per skribmaŝino, ĉefe pro mia propra amuzo; tiam tradukis ĝin Esperanten; tiam flankmetis ambaŭ je 1988 ĉar mi havis pli gravajn aferojn por trakti, kaj neniu klonon por fari ilin por mi. En 1998 mi reformatis ilin per Makintoŝo kiel ebla 220-paĝa libro por ĉiu versio, kaj refoje lasis la projekton dormantan. Sed nun ke mi havas retlokon, kaj nun ke Dolly [Dali] la ŝafo kaj variaj laŭdiraj homo-klono-provoj estas malnovaj novaĵoj, mi re-reformatas la manuskripton HTLM-en por ĉi tiu Ret-eldonata versio. Komentoj estas bonvenotaj: gene.keyes ĈE gmail.com. Berviko, Nov-Skotio, Kanado 2006-09-01 |